Podróżowaliśmy po Syrii przez miesiąc i codziennie spotykaliśmy się na ulicach, w restauracjach, kafejkach internetowych i prywatnie w domach ludzi. Służby specjalne kilkukrotnie nas sprawdzały i sprawdzały wszystkie zdjęcia i filmy. Dla porównania: kiedy dotarliśmy do Jordanii, kolejnego kraju arabskiego na trasie, ta przytłaczająca atmosfera nie była już odczuwalna. Od czasu wojny żaden pielgrzym nie mógł przemierzyć tego kraju DROGĄ JEROZOLIMSKĄ.

Ale świadomie myślimy także o wielkiej gościnności i uczynności, jaką okazali nam ludzie w Syrii. A teraz 8 grudnia 2024 roku wydarzenia osiągnęły punkt kulminacyjny!

Wszyscy nie możemy się doczekać Syrii i mamy nadzieję, że był to krok w kierunku demokracji – że można osiągnąć trwały pokój! Pokój jest nadzieją, która żyje w czasie wojny.

NIECH 8 GRUDNIA 2024 ROKU BĘDZIE DNIEM POKOJU W HISTORII SYRII I DLA CAŁEJ RODZINY LUDZKOŚCI!

Inshallah

Fragment naszego dziennika podróży z 2010 roku

Wreszcie w listopadzie faktycznie dotarliśmy do Syrii na piechotę, co było dla nas niewiarygodne. Jesteśmy wdzięczni, że zaszliśmy tak daleko. Aleppo leży przed nami i od razu po przyjeździe zostaliśmy urzeczeni miastem. Spędzamy tu kilka dni, Syria to prawdziwa kolebka kultur!

W rezultacie w około miesiąc przeszliśmy pieszo cały kraj z północy na południe i dotarliśmy również do Maalula. W odległym miejscu w górach w pobliżu Damaszku nadal mówi się po aramejsku, języku, którym mówiono również w czasach Jezusa! Wycieczka na Wzgórza Golan wzbogaca nasze doświadczenie w Syrii i kończy nasz pobyt. Idąc dalej na południe od Damaszku, docieramy do Bosry, a następnie do Królestwa Jordanii.

Więcej informacji na temat naszych doświadczeń i spotkań, krajobrazu, kultury i historii można znaleźć w rozdziale dotyczącym Syrii w książce „Na Drodze Jerozolimskiej / Na Drodze Jerozolimskiej"