Aleks (31): 2 lata temu rozpocząłem wędrówkę, która zmieniła moje życie. Miałem szczęście przejść Drogą Jerozolimską z Le Puy-en-Velay we Francji aż do Jerozolimy. Podczas tej 14-miesięcznej pielgrzymki doświadczyłam strachu, złości i samotności. Ale najważniejsza była miłość od nieznajomych, od nieznajomych, którzy chcieli mi pomóc w jedzeniu i łóżku. Moja droga prowadziła mnie przez różne kraje. Odkryłem różne kultury, poznałem wielu ludzi i odkryłem „skarb”: Ludzie są mili i kochający, bez względu na to, skąd pochodzą i do jakiej religii należą. Kiedy przybywasz do wioski głodny, spragniony i zmęczony, zawsze znajdziesz ciepłe serce i cudowną duszę, która ci pomoże. To właśnie sprawia, że ​​tak wspaniała wędrówka jest możliwa. Inny. Odwiedziłem także wiele świętych miejsc na Drodze Jerozolimskiej i było to błogosławieństwo. Z każdym dniem, gdy wędrowałem, mogłem umacniać swoją wiarę w coś większego. Wewnętrzny spokój przychodził z dnia na dzień, zaufanie i pewność życia stawały się coraz silniejsze. Na tym polega piękno pielgrzymki. Poznaję siebie w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczyłem. Wędrówka leczy Mówię i mam nadzieję, że każdy ma takie doświadczenie. Jeśli masz jakiekolwiek pytania, potrzebujesz informacji lub po prostu chcesz porozmawiać o ścieżce, skontaktuj się ze mną!

Facebook: Aleksa Lafona / E-mail, WhatsApp i zdjęcia zobacz DROGA DO JEROZOLIMY 

Klaudia (66):  „Poszedłem do Jerozolimy.” Ilekroć wypowiadam to zdanie lub o nim myślę, kiedy o tym śnię, wszystko natychmiast powraca. 5200 km, raz 4 miesiące (2022) i raz 3,5 miesiąca (2023), zabrało mnie z mojego rodzinnego miasta Koblencja nad Renem do geograficznego celu Drogi Jerozolimskiej. Ale tak naprawdę była to znowu sama droga, którą doświadczyłem jako celu i która dała mi obfite dary: wyjazd w nieznane, wolność, niesamowitą życzliwość ludzi na swojej drodze, piękno i różnorodność przyrody, niezliczone miejsca historyczne, niezakłócony czas z Bogiem, odkrywanie miejsc biblijnych, podstawowa postawa głębokiej wdzięczności, nowe lekcje samoakceptacji, codzienna ambiwalencja wydarzeń i sytuacji oraz zadanie „Wprowadź pokój do każdego domu!” dary, które dała mi Droga Jerozolimska. „Nie wiem, co to jest, ale jesteś taki promienny!” – często powtarzały osoby, które były mi bliskie. To musiało być spełnienie i radość, która dosłownie wypłynęła ze mnie. DZIĘKUJĘ Z głębi serca Johannesowi Aschauerowi za jego niestrudzoną pracę i pomoc we właściwym momencie. Również prezent! Co pozostaje? Dużo przeniesienia w codzienność, zmian, pracy na rzecz pokoju i codziennej modlitwy w drodze: Chroń mnie Boże, ufam Tobie, Ty wskazujesz mi drogę do życia. Radość jest w was, radość w obfitości.”

Facebook: Klaudia Schilde / Instagram: claudia.schilde

Estelle i Charlène z Francji, dwóch przyjaciół, którzy poznali się w drodze do Composteli w 2021 roku. Z pewnością na tej drodze narodził się nasz projekt marszu do Jerozolimy. Dwa lata później, 10 kwietnia 2023 roku opuszczamy Paryż i udajemy się w dziewięciomiesięczną podróż do Ziemi Świętej. Każdy z nas wyjeżdża z powodów osobistych, idzie po pokój na świecie, ale też po pokój w sobie, zwiedzając inne kraje, inne kultury, inne tradycje. Udajemy się na pielgrzymkę żebraczą, co oznacza, że ​​nie mamy pieniędzy ani na jedzenie, ani na nocleg. Decydujemy się zaufać Opatrzności, ponieważ wierzymy w życie. Święte wyzwanie, które wymaga adaptacji, cierpliwości i pokory. Kierujemy się także podejściem humanitarnym, ponieważ założyliśmy własne stowarzyszenie „Trochę bliżej gwiazd”. Zbieramy pieniądze, które po przybyciu do Jerozolimy będziemy mogli przekazać w trzech różnych obszarach klubu. Pieniądze te posłużą również w razie potrzeby na sfinansowanie naszej podróży. Ta droga jest drogą naszego życia. Lubimy powtarzać, że razem jesteśmy trochę bliżej gwiazd i że nasza droga jest Twoją drogą. Z jego powodów lubimy dzielić się naszą podróżą za pośrednictwem różnych sieci społecznościowych. Prosimy o wsparcie nas poprzez naszą internetową zbiórkę: Otwórz tutaj

Instagram: unpeu_pluspresdesetoiles / Youtube: Otwórz link / Facebook: Estelle Charlene

Gustaw (66) zapoczątkował Drogę Jerozolimską w Finisterre w Hiszpanii. Witam, pochodzę z Austrii, Karyntii, a obecnie mieszkam w Zurychu; Pracowałem w bankowości przez 40 lat; Od jesieni 2017 roku moja kariera zawodowa jest częścią mojej przeszłości. W 2018 roku przeszedłem około 5 km z Klagenfurtu przez Wiedeń do Santiago de Compostela w 4.000 miesięcy. W 2019 roku podróżowałem przez 10 miesięcy po Ameryce Południowej, Nowej Zelandii i Azji Południowo-Wschodniej. Wędrówka pielgrzymkowa 2020 ok. 7.500 km z Santiago de Compostela do Jerozolimy, odwołana po 900 km z powodu korony. 2021 pieszo z Salzburga przez Alpy do Triestu: około 500 km, 25.000 25.000 m w górę, 15 2023 m w dół... i teraz od 3 marca 127 kontynuacja mojej pielgrzymki do Jerozolimy z Pampeluny w Hiszpanii, dokąd udałem się 3.400 lata temu z powodu pandemii został zatrzymany. Podróżuję Drogą Jerozolimską już od 3.500 dni i przebyłem XNUMX km, a przede mną jeszcze około XNUMX km. Fascynują mnie poznawanie ludzi z innych kultur i do tej pory miałem wspaniałe doświadczenia we wszystkich krajach przez które wędrowałem, które stworzyłem; Chęć pomocy, gościnność i ciepło, jakie otrzymałem od ludzi w tych krajach, są wyjątkowe. Jak to się wszystko zaczęło: Latem 2013 roku przeszedłem klasyczną Drogą św. Jakuba przez Pireneje do Santiago. To było około 830 km, co zajęło mi 28 dni marszu. Wtedy prawie musiałem zrezygnować z tej wędrówki po 300 km w Burgos z powodu kontuzji. Sprawy potoczyły się jednak inaczej: Amerykanin, którego spotkałem na Camino, już w 5-minutowej rozmowie ponownie mnie w pełni zmotywował, tak że nie było już oznak, że mam się poddać, bo ten Amerykanin o imieniu John udzielił mi kluczowych wskazówek, jak zrób to, będę mógł opanować kontuzję. Tylko dzięki jego motywacji i spotkaniu z nim dotarłem do Santiago. To Camino w 2013 roku bardzo mnie zmieniło. Kiedy wróciłem do domu, kwestionowałem wszystko; Żyjemy tu w luksusie, mamy wszystko, a na Drodze św. Jakuba robiłem tylko pięć rzeczy dziennie: spacery, jedzenie, picie, wieczorne pranie i spanie. Zajęło mi około dziesięciu dni, zanim mogłem ponownie zanurzyć się w codziennym życiu biurowym. Tak więc zrodził się już wtedy pomysł, aby ponownie przejść Drogę św. Jakuba, zaczynając od Karyntii, ale dopiero wtedy, gdy zakończyłem działalność zawodową. Chciałem ponownie doświadczyć tego wspaniałego uczucia, bez konieczności umawiania się na wizytę lub powrotu do biura. Wiosna 2018 była dobrym momentem na rozpoczęcie tego projektu. Pierwotnie chciałem rozpocząć Drogę św. Jakuba od Karyntii. Rok wcześniej podczas wakacji w Salzburgu zobaczyłam przed zajazdem tablicę z „menu pielgrzyma”. Gdy o to zapytałam, powiedziano mi, że przechodzi tędy Austriacka Droga św. Jakuba. Po przeszukaniu Internetu zmieniłem plan i chciałem przejść całą austriacką Drogę św. Jakuba, przez Szwajcarię, przez Francję do Santiago. A ponieważ Drogę św. Jakuba warto rozpocząć już na wyciągnięcie ręki, w końcu zdecydowałam się na pieszą wędrówkę z Klagenfurtu do Wiednia. Kiedy po 145 dniach i 4.000 km dotarłem do Finisterre, przypomniałem sobie pielgrzymkę Johannesa Aschauera i Davida Zwillinga z Austrii do Jerozolimy w 2010 roku... i ta myśl nie dawała mi spokoju, dopóki nie przekształciła się w konkretny plan.

Facebook: Gustaw Stangl / Blog: www.aufwegerwegenunterwegs.com / Youtube: Otwórz link

Róża Maria (57). Po intensywnym okresie w moim życiu pilnie potrzebowałem przerwy, aby oczyścić się. Porządek najlepiej odnajduję, gdy mam czas dla siebie i włóczę się wśród natury. W styczniu 2023 roku przeczytałem post na Facebooku o Drodze Jerozolimskiej i dostałem gwałtownego kołatania serca i gęsiej skórki. Etap Jordania-Jerozolima mnie wezwał. Chciałem udać się prosto do tygla religii, gdzie znajdują się święte miejsca. Jak wiemy, gęsia skórka nie kłamie, a jednak lęki i wątpliwości przerodziły się w potwory i nie dawały mi spać po nocach. Czego chcesz jako samotna kobieta na Wschodzie? Czy nadal masz je wszystkie? Ale choć raz powstrzymaj się od wezwania! GPS i społeczność Jerusalemway udzieliły mi wskazówek i wsparcia, gdy zboczyłem ze ścieżki lub straciłem pewność siebie. Fakt, że inne kobiety szły tą ścieżką samotnie przede mną, podnosił mnie na duchu, gdy narastał strach. Nigdy nie byłem w niebezpieczeństwie. Jedyne na co musiałem uważać to psy na otwartym polu i dwukrotnie zachorowałem. W każdym razie poszłam dalej. Nieoczekiwana pomoc i gościnność, które spotkałem po drodze, wzmocniły moją wiarę w życie. „Jesteś inną kobietą”, mówią rodzina i przyjaciele od mojego powrotu. Tak to prawda. Nie tylko dotarłem do docelowej Jerozolimy. Ale także we mnie. Znalazłam głęboki spokój wewnętrzny, utraconą więź ze stworzeniem i wszędzie ludzi, którzy otworzyli swoje serca i swoje domy. Droga Jerozolimska jest naprawdę drogą pokoju.

Blog podróżniczy: Otwórz link / Youtube: Otwórz link

Sigrid (67): IJestem towarzyszem pielgrzymów i sponsorem „Via Romea” i mieszkam w Stade (Niemcy). Po Drodze św. Jakuba odbyłem etapową pielgrzymkę ze Stade przez Moguncję do Rzymu wraz z moim przyjacielem z Moguncji w 2009 roku. Stamtąd udałem się własną drogą do Jerozolimy. W końcu w 2019 roku dotarłem do Albanii i Macedonii Północnej szlakami „Via Francigena del Sud” i „Via Egnatia”. Lot do Skopje w Macedonii Północnej został już zarezerwowany i we wrześniu 2023 roku po raz pierwszy będę kontynuować pielgrzymkę „Drogą Jerozolimską”. Już teraz uważam, że osobiste wsparcie Johannesa i kontakty z innymi pielgrzymami są bardzo przyjemne i pomocne.

Facebook: Sigrid Strueber | E-mail: info@sigrid-strueber.de | WhatsApp: +49 170 402088

Jan: 10 lat temu (w wieku 63 lat) W jednym kawałku odbyłem pielgrzymkę z St. Wolfgang w Górnej Bawarii (Niemcy) do Jerozolimy. Nigdy wcześniej nie byłam na pielgrzymce ani wędrówce dłużej niż jeden dzień. Moją pielgrzymkę do Jerozolimy zapoczątkował w Wielkanoc 2012 roku reportaż telewizyjny „Pieszo do Jerozolimy”. Chodziło o pielgrzymkę Johannesa Aschauera, Davida Zwillinga i Otto Bessera. Moją pielgrzymką towarzyszyło hasło pokoju, porozumienia religijnego i międzynarodowego. W tym samym czasie można było przekazać datki na rzecz Szpitala Dziecięcego w Bethlehem (2.600 i 1.000 euro) oraz hospicjum w Erding. Obywatele przesłali mi także 80 próśb modlitewnych. Zacząłem w dniu Pięćdziesiątnicy 2013 od nabożeństwa błogosławieństwa z udziałem około 150 osób oraz duchownych katolickich, protestanckich i muzułmańskich w kościele parafialnym mojej rodzinnej parafii. Byłem pierwszym pielgrzymem, który oznaczył ścieżkę odznaką gołębicy pokoju. Byłem także pierwszym pielgrzymem Drogi Jerozolimskiej, który otrzymał pierwszą przepustkę pielgrzyma Drogi Jerozolimskiej. Zostało to podpisane przez kardynała Schönborna w Wiedniu i przekazane mi. Ponieważ chodziło także o zrozumienie międzynarodowe, byłem pierwszym pielgrzymem Drogi Jerozolimskiej, który uderzył w dzwon pokojowy w Wiedniu, mieście ONZ. Johannes Aschauer zorganizował jedno i drugie i umożliwił ich realizację. Około 80% trasy pielgrzymkę przeszedłem samotnie. Dzięki temu mogłem bardzo intensywnie doświadczyć ścieżki, natury, ludzi itp. i doświadczyć wielkiego poszerzenia mojego serca. Szczególnie w Turcji i Izraelu przeżyłem wspaniałe spotkania religijne, które bardzo dobrze wpłynęły na wzajemne zrozumienie. Codziennie w drodze modliłam się Psalmem 23: „Pan jest moim pasterzem”. za przekazane prośby modlitewne i modlitwę dziękczynną: „Dziękuję Ci Boże, że jesteś moim światłem i zbawieniem, i siłą mojego życia”. Dla mnie jedynym możliwym celem była Jerozolima. Byłem tam już 17 razy i miałem bardzo bliską więź z tym miastem i Krainą Biblijną. Inne cele religijne nie wchodziłyby w grę dla mnie. Teraz stałem się turystą z natury. Od tego czasu odbyłem pielgrzymkę wzdłuż Wolfgangweg z Regensburga do St. Wolfgang w Salzkammergut i kilkoma innymi dłuższymi trasami. Najlepsze wsparcie podczas mojej podróży do Jerozolimy otrzymałem od Johannesa Aschauera, a częściowo od Davida Zwillinga i Otto Klara. Dziękuję ci bardzo za to.

Facebook: Johann Grasser | E-mail: johann.grasser@web.de | WhatsApp: +49 151 50487353